Iom hontinde niaj tradiciaj trarigardoj de la E-gazetaro preskaŭ malaperis en la programo. Ni esperu, ke la nunsemajna signifos firman revenon al iam tre ŝatata programero, eĉ se ni ne povas enprogramigi ĝi ĉiusemajne. La gazetoj ne mankas, sed sendube la plej granda kaj bela surprizo estis la veninta antaŭ kelkaj tagoj la 99-a numero de „Informilo por Interlingvistoj”. Ĉi-foje sub la redakto de Sabine Fiedler, Cyril Brosch kaj Humphrey Tonkin. Detlev Blanke, la redaktoro de 98 antaŭaj nun – lige kun sia forpaso –  malfermas la periodaĵon en la retrorigarda parto al li dediĉita. Pri la vivo kaj agado amplekse artikolas en la nomo de GIL-estraro (societo pri interlingvistiko)  Sabine Fiedler kaj Cyril Brosch kun la intenco memorigi „kelkajn staciojn el lia vivo kaj honori liajn elstarajn meritojn”, kion cetere ili faras perfekte. Kaj amare pravaj sonos la vortoj, ke „Detlev Blanke mankas al fakuloj pri interlingvistiko, kolegoj kaj amikoj en la tuta mondo.” Tiun enkondukon, kiun fermas la alvoko, ke liaj „elstaraj agadoj kaj verkoj por interlingvistiko/esperantologio al ni ĉiuj estu instigo daurigi lian laboro en lia senco” sekvas ampleksa listo de publikaĵoj de Detlev Blanke dividita je tri periodoj 1958-2000, 2001-2005, 2006-2010 kaj post 2011. Ili verdire ne elĉerpas la tuton de la publikaĵoj, aliaj estas preparataj aŭ presataj, la kolekto de anglalingvaj artikoloj de Blanke aperos ĉe Mondial. La dua paragrafo de „IPI” pri Interlingvistiko kaj Esperanto en Universitatoj traktas i.a. pri la Poznanaj Interlingvistikaj Studoj, kvankam ne plu aktuala estas la informo pri startontaj magistrigaj studoj. La tria paragrafo de „IpI” dediĉita al Internaciaj aranĝoj alportas informojn pri la Lingvopolitika Simpozio en Nitro, pri la tiea Esperantologia Konferenco kun koncizaj priskriboj de la kontribuoj kaj listo de IKU-prelegoj. Inter publikigaĵoj estas menciitaj Aktoj de la 25-a Jarkunveno de GIL kun konciza resumo de la artikoloj kaj la laste aperinta libro de Gazzola kaj Wickström pri ekonomiko de lingvopolitiko. Por ĉiuj ŝatantoj de la Informilo la plej gravaj estas la informoj de Humphrey Tonkin pri estonteco de „IpI”. Kvankam ankoraŭ estas planata speciala 100-a numero kun indeksoj ekde nun adaptiĝante al la reta erao la papera Informilo por Interlingvistoj ne plu aperos. La rilataj informoj – kiaj ĝis nun en „IPi”– aperos en la retejoj de GIL kaj ESF – kaj de tempo al tempo en novspeca informilo (Esperanta, germana, angla). Sur mia tablo troviĝas hodiaŭ ankaŭ du sinsekvaj numeroj de „La Lanterno Azia”. La lasta, maja jam kovrilpaĝe prezentas koreajn esperantistojn, inkluzive la prezidanton de KEA kunvenintajn komence de aprilo okaze de la 100-a mortodatreveno de d-ro Zamenhof. Oni aŭskultis la prelegon „Ludoviko Zamenhof – Vivo, Homo, Heredoj”. OKaze de la datreveno KEA eldonis triforme (depende de la nombro) poŝtmarkofoliojn kun ka portreto de Ludoviko Zamenhof.  La kunsido fariĝis la okazo prezenti la preparstaton al la 102-a UK en Seulo. Tuj antaŭ la kongreso okazos jen en Busan, jen Seulo la 50-a ILEI-kongreso kaj la 1-a komuna IKEF-konferenco, post ĝi la 90-a SAT-kongreso kaj la 13-a Internacia E-Renkontiĝo de Meditado „Bonvenon al Ŭonbulismo”. Pri la preparoj al la 102-a oni informas en la maja numero ne sole koree, sed ankaŭ pere de ampleksa artikolo de Radojica Petrović, ILEI-estarano pri kongresoj, kiu dum du semajnoj vizitis Koreion ne limiĝante al la ILEI-kongresaj aferoj, sed multloke kontaktiĝante kun koreaj esperantistoj. Alia okazo kontaiĝi kun la ideoj por sukcesigi la Seulan UK-on estis la memora evento lige kun la 300-a kurso de Seula Esperanta Kulturcentro. Tiujn ideojn en la numero aŭtoras Yasuo Tabuchi, estrararno de la japama Esperanto-Populariga Asocio. Radojica Petrović partoprenis i.a. en la Vintra Kursaro de KEA en marto, pri kio i.a. informas la aprila numero de KEA-organo dum Hela priskribas siajn ipresojn pri la eventoj. Alian aranĝon, interŝanĝon de koreaj kaj tajvanaj junaj esperantistoj traktas en sia raporto Oazo. Kiel aparte kortiklan tiunumere mi trovas la impresoriĉan raporton de Anna Mocarska el Pollando pri sia dusemajna vizito en Koreio lige kun la diplomitiĝo de ŝia filo en unu el la koreaj universitatoj post la 5-jara studado. Kaj ĉio ĉi komenciĝis dum UK en Bjalistoko, kie Michał Mocarski konatiĝis kun du koreaj volontuloj dum baza  E-kurso. Ankaŭ la lasta numero de „La Revuo Orienta”, la junia, kovrilpaĝe atentigas pri Jaro de Zamenhof super la alloga bildo de hortensioj el sub la peniko de KIMURA Megumi. La temon de la 100-a mortodatreveno kompletigas kaj profundigas paralela teksto Esperanto-japana de Wunsch-Rolshoven okaze de la 14-a de aprilo. Interna fotopaĝo alportas krome la foton el Jokohamo, kie okaze de la 100-a datreveno de Zamenhof prelegis anoj de Pola Instituto en Japanio. Jokohamo ĉiam estos por mi proksima urbo, kie komenciĝis mia plurjara UEA-laboro, sed dank’ al Doi Ĉieko mi ne sole povis rememori informojn pri la tiea E-movado, sed ankaŭ ekscii novajn, kiuj rilatas al ĝia aktivado post la Jokohama UK en 2007. Tion tamen mi legis en la maja „La Revuo Orienta”.  Al ambaŭ numeroj la maja kaj junia enkondukas la duparta sinprezento de judo loĝanta en Japanio Jack Halpern „Kial mi ŝatas Esperanton”. Sed ne nur E-rilatajn temojn liveras la revuo. Ĝuste en la maja kun intereso mi legis pri la kvalito de la trinkakvo en Jokohamo, kio ligiĝas kun antaŭzorgemo de la urbo jam de 99 jaroj prizorganta la arbaron en la distanca vilaĝo Dooŝi. Alia interesa teksto koncernas famajn japanajn centjarulojn. Laŭ oficialaj donitaĵoj temas jam pri 65 mil 692 peronoj, inter kiuj multaj estas pli ol 100-jaraj. Sed grandaĝuloj kaŭzas ankau problemojn, stratakcidentojn. Tial, kiel ni ekscias, japanaj 75-jaraj stirantoj devas ekzameniĝi por pruvi siajn memor- kaj juĝkapablojn, kiam ili renovigas ĉiun trian jaron sian stirlicencon. Nun la afero estas severigita kaj kaze de  stratakcidento ĉiu 75jarulo kaj pliaĝulo devas subiĝi al ekzameno pri demenco. Se la rezulto estas pozitiva la stirlicenco estas nuligata aŭ suspendita. Pri alia interesa laŭ la socia vidpunkto fenomeno ni ekscias el la junia numero. Ĉi-foje OKITA Mazumi raportas pri la fenomeno de konversaciaj kafejoj pri morto, en kiuj ĉi tiun temon traktas junaj japanoj, kiujn la temo maltrankviligas kaj rekte timigas. Ju pli junaj ili estas des pli la timo estas granda. Tsuruno el la grupo Wakazo en Kioto klarigas la multnombran partoprenon de gejunuloj en konversaciaj kafejoj pri moorto pro la fakto, ke „ili preskaŭ ne havis la okazon rekte fronti morton, kaj ne kutimas viziti tombojn de siaj prapatroj kaj partopreni en funebraĵoj pro multiĝo de >nukleaj familioj<. HORI Jasuo estas tiu japano, kiu delonge proksimigas japanajn sociajn problemojn al la E-publiko. Lastatempe li koncentriĝas pri la terura katastrofo en Fukushima. Pri sia tria libro el la serio, kiu estas traduko de Hajkoj de Terui Midori en Esperanton li aparte felitonas kun la espero, ke tiun libron esperantistoj helpos disvastigi ne nur en Japanio, sed ankaŭ eksterlande.

El la elsendo 16.06.2017. Legas Barbara – 11’00”